Bizim evde son bir haftadır bir kahlaman var.Çünkü ile başlayan böyle cevapları var. Gerçi bu daha küçükken sadece gözü karaydı, ama şimdi bilinçli, o bil kahlaman...
Kahlaman, roketinde oturur, roketinde giyinir,orada giydirilmek zorunda bırakır, net tavrıyla...Roketimde uyucaaam diye naralar atar ama bu son noktadır, zorla alınır roketinden kahlaman.
Odasındaki çekyatın tepesidir ,salondaki koltuğun kolçağıdır, masaya yakın ama belli bir mesafede duran sandalyenin yarattığı boşlukta asılı durabilecek o küçücük alandır,tehlike arz eden dip bucak köşe heryerdir roketi. Ve evet buralarda uyumak, oturmak ve yaşamak istemektedir, ciddidir !!!
Kahlaman evdeki diğer büyük boy hemcinsinin koluna, tabureye çıkıp boşluğa doğru uçar, büyük boy hemcinsi havaya uçan kahlamanı tek koluyla havada yakalamaya çalışır. Görev tamamlanır, ikisi de mutludur.
Kahlamanın annesinin midesinde sürekli bir kuş cikcikler. Bu aşk değildir, bildiğin tırsmadır. Her an gergin duran damarlar, zonklamaktadır.
Oğluum dur der, oğlu ben kahlamanıııım der.
Düşüyorsuuuun der, düşmedim işte düşmedim kiii der kahlaman.
Damarlarındaki kan fışkıracak kadar hızlı atan kalbi sonu olur mu bilinmez ama, kahlamanın annesi korkmaktadır sürekli.
Sinirlenmektedir, sözünü dinletememektedir.Bir ara dellenip, kahramansan salak olmak zorunda mısın be oğlum demiş, havada masanın üstüne doğru uçan kahlamanı , tek hamlede eli ters dönerek tuttuğunda,acısı içine işlediği ve ufak bir titreme geçirdiği anda söylemiştir bu güzide sözleri...
"Bir musibet,bin nasihattan iyidir" sözünü hayata geçirmek istememektedir kahlamanın annesi, istememektedir oğlunun canı yansın,ama kahlamanın annesi olmak zordur işte...
Kahlamanın babası mı???
Şöyle anlatayım; akşam kahlaman derin uykudayken, kahlamanın annesi salonda takılırken, babası içeride takılırken, birden paaaaat diye beklenmedik bir ses duyulur. Kahlamanın annesi zaten tırsak biridir, kahlamanın babasına birşey oldu diye fırlar yerinden, gözü görür olanı, mutfaktaki floresanın kapağı yere düşmüş, floresan bir ucundan takılı kalmış,düşmek üzeredir. Seslenir, kahlamanın babasına.Kahlamanın babası gelir. Sakince olana bakar.Kahlamanın annesi sorar, sesi duymadın mı? Ve işte olayı özetleyen cevabı verir kahlamanın babası, "duydum". Eeee niye koşmadın der, kahlamanın annesi. Kahlamanın babası can alıcı bir cevap daha verir, "birşey düşürmüşündür diye düşündüm".
Kahlamanın annesi dındınlar, yaaa ben sana birşey oldu sandım, sen birşey düşürmüş olduğumu düşünüyorsun ama yine de bu sese koşmuyorsun der.
Artık emindir, asla kahlamana birlikte dur yapma demiyeceklerdir,kahlamanın babası rahaaaat bir adamdır ve kendisi kahlamanın büyük boy hemcinsi olduğundan,destek vermekte ve ben de tanıyorsam kahlamanın babasını,o da uçmak istemektedir. Kahlaman en sonunda bir musibet yaşayacaktır. Yoooo aslaaaa, izin vermez kahlamanın annesi, ne de olsa kahlaman annesi.
İşte kahlaman, işte halleri,
işte kahlamanın babasının kahlaman bu hallerdeykenki tavrı...
İkinci fotoğraf, kahlamanın babasının tavrını net anlatmaktadır. Gerçi birincisinde de aynı tavır sergilenmiştir. İkinci fotoğrafta;kahlaman boyundan büyük yere,babasının yardımı ile tutunarak sallanmakta ve küçücük ellerine dikkat çekerim, az sonra düşecek olmakta ve kahlamanın babası fotoğraf çekmektedir. Nokta !!!
Canım Nilim,
YanıtlaSilBilmiyorum bütün babalar mı böyle ama bildiğim pek benziyor bizimki sizinkine :) Fakat düşünüyorum da böyle olmaları daha iyi belki de zira öyle ölçüsüz bir duygusallıkla bağlıyız ki biz çocuklara, onların sakinlik(ya da duyarsızlıkları) dengeliyor durumu galiba. Hem anne hem baba titrese çocuğun üstüne, çocuk için çok iyi olmaz bu herhalde.
Ben de bırakamam, düşsün de öğrensin diyemem ama gerçek şu ki öğrenmesi gerek, korumak mümkün değil çünkü kendilerini her attıklarında.
Bir de ikinci fotoğrafta altı kum ve yanmamıştır ümit ediyorum Berk'imin canı değil mi :(
Pelerin lazım bu kahlamana, sahiden kahlaman bu çocuk, baksana şu fotoğraflara.
çok seviyorum sizi bu arada.
Esracığım, canım benim,güzelim ben de sizi çok seviyorum...
YanıtlaSilevet benim gibi bir tırsağa karşı biri sakin olsun evet ama ikimizin de ayarı yok sanki...
evet düşe kalka büyüyecek ama bile bile lades demesin bu kahlaman
pelerin var ama siyah, o siyah sevmezmiş, bil bakalım ne yenk istiyol :)) pembeeeeee
haha 12 mart günü okulda pembe günüymüş, biz balonla falan katılacağız herhalde malum babamız !!
Hahaha :) Ah Nilim, siz çok yaşayın, şu depresif takıldığım günde bile güldürdün beni yine, sahiden çok güldüm hem de :)
YanıtlaSilSiyah pelerini de varmış Allahım, tam hayalimdeki kahlaman gibi :)
Pembe gününden mutlaka fotoğraf istiyorum, bi de bile bile(ya da fotoğraf çekilecek diye) düşmesin Berkim tabi :)
Aslında şimdi aklıma fikir getirdin bulursam pembe bir pelerin bulayım bari onu giysin o gün, tabi ki foto çekerim:))sonra yeğenime hediye ederim, bana bak kahlamanın babası bu yorumu okuma!!!
YanıtlaSilSiyah pelerin de Emre Abisinden annesi bizim olsun diye verdi ama Berko sevmiyor :))
Bu arada Esracığım, ben o ikinci poza baktığımda içim çekiliyor sormadım düştü mü diye, kesin düştü çünkü, elleri kayıyor baksana, babası hayır der, kesin hayır der, ya da kendin götür parka der bozar atar beni.(ben bozulmam sonradan lafı gediğine koymak için depolarım sadece :P)
hahhhaa;
YanıtlaSilNil;
çocuklar düşe kalka büyür.:)
Erkekler ve kadınlar.
Ben hiç pimpirikli erkek görmedim.
Biz anneler hep böyleyiz aslında ,babalarda hep öyle.
Ama yine de bu kahraman olayından vazgeçirmelisin Berk'i,çok fazla üstüne düşmeden.
Dikkatli ol aşırıya kaçarsa tepkini güzellikle koy!
Ah böyle akıl verir gibi yorum yazmayı da sevmiyorum ama ,bi bakmışım yazmışım:))
Ah Domatessuyum, akıl ver ne olur akıl ver, nasıl üzerine düşmeden vazgeçireceğim, neden öyle dedin tahmin edebiliyorum, kendini süpermen sanan, spiderman sanan çocuklarla ilgili çok haber okudum ben de malesef :(
YanıtlaSilPanik oluyorum elimde değil, sakin olamıyorum, ben ki adı komik görüntüler olan programlar var hani, kameraya çekilen komik anlar diyorlar, ben ki adamın suratına pasta çarpacak diye bile panik olurum, korku filmi izler gibi izlerim evdeki herkes kahkaha atarken:)))
Merhaba canım, bu gün izinliydim evdeydim ve şimdi blogları okuyorum beni yine güldürdün biz de aynı senin gibiyiz diyorum çünkü benim kocam da benim gibi bu konuda birbirimizle yarışırız o soğuk kanlı durmaya çalışır ama her zaman başarılı değil bu konuda, çok tatlısınız, Berk'i öper seni kucaklarım:)
YanıtlaSilEvde tırstıgı için cocugunu parka götürmeyen bir kahramanın annesi varken , sanırım birisi dengeyi saglamak zorundaydı Nil. Buna da ilahi adalet denebülüü kanımca:))
YanıtlaSilsupermani annesi giydirse içine kesin ter bezi koyar ve "aman yavrum yavaş uç" diye seslenirdi ardından :)))))))
YanıtlaSilof ya kırıldım gülmekten gene. Ah bu babalar hep mi birbirlerine benzerler yaaaa.:)Ah bu çocuklar hep mi birbirlerine benzerler yaaaa...:))Aynısının tıpkısının kopyası Türkçe'yi de katlettim..
YanıtlaSilFadiş; ikiniz de ha,soğukkanlı olmaya çalışmak zor be, ben zorlanıyorum.Ben de öpüyorum.
YanıtlaSilHayat; :))) yütfen ama reca ederim, artık mecburen de olsa duruyorum parkta:) Ben götürmüyorum ayrı:))) Çok güldüm yorumuna:))
YanıtlaSilHülya; deli :))))) şahsen süpermenin logosuna gıcık olan biri olarak:P yine de katılıyorum:)))
YanıtlaSilSibel; ben de sana güldüm:))) aynı olmak insana bir derece iyi hissettiriyor kendini, bütün bunları sadece ben yaşasam komik değil acı olurdu :))
YanıtlaSilkahramanlık sevdaları bizim evde de mevcut, ne yazık ki.
YanıtlaSilhata geçen gün burnuma tekme yedim ve çatlak burnum tekrar çatladı.
yani kanadı!
bu aralar çok tv seyrediyorlar sanırım.
hayal kahramanlarını örnek alıyorlar.
bizim ki bazen karıştıırıyor.
biz adamlar böyleyiz.
sen eşimle bir araya gelsen kimbilir benim hakkımda ne der.
Cüneyt; inan tvde görmüyor bahsettiklerini Berk...
YanıtlaSilOkuldan öğreniyor.Bizim evde ben10 ve spidermanin olduğu kanal yok,baybiled al bana diyor, nasıl yazılıyor bilmiyorum bile,onu da okulda görmüş, Murat topaç gibi birşey diyor.
Burnun nasıl acımıştır offf. Dün de Berk bana geçirdi tekrar geçirecekken elimle engel oldum, eli elime çarptı, ciyak ciyak yütfen bana vulmaaa anneee diye ağladı kapının önünde!!!! Komşular ne düşündü acaba????
Eşin sana da söylüyordur ama yapınız gereği duymuyorsunuz bile:)))
nil desene sizin evde hep bir adrenalin patlaması var :)) babalar, hele de erkek babaları böyledir nilcim.. unutma erkek adam korkmaz, canı acımaz, üşümez... :))
YanıtlaSilSevgi; aynen:)) Bu arada eskiden erkeklerin bu hallerine bakınca anaları böyle yetiştiriyor derdim, şu an hakkında böyle düşündüğüm tüm analardan hak edenler de dahil :P özür diliyorum. Ayakların üşür, canın acır diye diye kendimi paralasam da, acımıyor,üşümüyor :)))
YanıtlaSilŞimdilik bizim evde böyle durumşlar yok ama şimdi buraya yazdım ya Nil bak gör bizim Eray'ı akşama:)
YanıtlaSilBenim çocukla Berk çok benziyorlar ya o açıdan dedim:)))
Ayla, yine aynı şey oldu, sana yorum yazdım, döndüm senin yorumunu okudum.
YanıtlaSilBen senin yazdıklarını kendi korkularıma cevap gibi okudum:))
Eray'ın ben10 hayranı arkadaşı varsa ve bu arkadaşı ısrarla bazı sebeplerden okula bu oyuncakları getiriyorsa, evet yakında Eray!ım da uçar, aman dikkat :)
Nil kalp kalbe karşıymış yine diyelim:)
YanıtlaSilEvet henüz ben10 tanıyorum Eray ya da tanımadığını düşünüyorum çünkü biliyor musun Nil bazen neyi bilip neyi bilmediğini anlayamıyorum.Bazen öyle bir an geliyor ki aaaa biliyormuş diyorum.O yüzden bende bu konuda alıcılarımı açtım beklemedeyim:))Arkadaşlar bu konuda birbirlerini çok etkileyebiliyorlar
Hahahah , evet evet bu kadın süpermanin logosunda sarı-kırmızı renkler oldugu için , Supermanli birsey cocuguna asla almıyor .
YanıtlaSilDuyduk duymadık demeyin :)))
Hayat:))))))))) ne yapayım çok uygundu fiyatı ama kendi ellerimle alamazdım:)) Ben spidermani seviyorum:P
YanıtlaSilAman be Nilim. Dert ettiğin şeye bak. Bizim evin kahlamanı bizden pimpirikli. Dün beraber yürürken cimcime kolunu sehpaya çarptı. baba ondan once " ooo acıdı mı " diye sorunca, acımasa bile ağlamaya başladı.Velhasılı kelam kalbindeki kuşa söyle uçsa da , konsa da boşa. Zira onlar yine bildiklerini okuyacaklardır.
YanıtlaSilYalnız son paragrafa bittim yeminle.nokta.
Nil, güldürdün beni komik hikayenle. Çocukların olduğu yerde hikaye bitmez, en komiğinden, en ilginç sorulara kadar:))
YanıtlaSilKahramanlara pek özenmedi benimkiler. Bir ara hayalet kostümü diktim, onunla dolaştılar, bir ara da vampir oldular:)Bir ara yüz boyası modaydı, boyayıp boyayıp aslan, kaplan oldular...
Kahramanın babası da tipik erkek. Ben gece bile tetikte uyurum, çocuklardan ses gelse, evin bir yeri gacırdasa ilk fırlayan hep benim nedense:))
Nilhan, son paragrafı ben de beğendim, sen söyleyince :)
YanıtlaSilSizin kahraman benim kafamdan hah öyle olacak işte, panik olacak baba dediğin :P ki anne normal olsun, bütün suç bizim babanın o panik olsa ben normal olurdum:P
Semi; ne düşündüm şimdi, kim başlattı onu bulmalı :) Babalar kalkmıyor ya gıcırtıya çünkü onun babası da kalkmıyordu hep anne ortalarda görülen, öğrenilen bu olunca ne yapsınlar, ilk kim başlattı onu bulmak lazım:)))))
YanıtlaSilne yazıyı okudum nede yorumları kahlamanım ne diyrsa doğrudur. baabası ne diyorsa biraz doğrudur..anası ne diyorsa hep yanlıştır dıyorum ağzını yediğim diyerekten zkaçıyorum..
YanıtlaSilÖzge; bence de sen kaç yani,yakalarsam muck muck :))))
YanıtlaSilnilimmm bizim evde sistem böle napım:)))muckkk hahaha
YanıtlaSilnil'cim, bayıldım yau! bir solukta okudum, hem heyecanla hem gülerek!
YanıtlaSiltüm kahlamanlar ve kahlaman anneleri toplanalım. kahlaman babalarının ise hakkı yenmez, pek komikler, pek rahat.
eee ben de bi kahlaman annesi olalak, senin evdeki kahlamanı öper yerim!
maşallah size.
alemsiniz,çok güldüm :)
Özge'ciğim, ne güzel yorum bu ya, içim kaynadı.Toplanalım toplanalım:))
YanıtlaSil