başka bir dil...

Dün akşam blogları okurken,"babayım ben" in karagöz ve hacivata yaptığı güncel yaklaşıma çok güldüm.Bahsettiği her karekteri ve oyuncağı tanıyordum.Seneler önce Yağmur küçücükken,ona oyuncak almakta zorlanırdım.Başka bir dilden konuşuyorlardı Nihal ile...Ah ah tek kanallı tvler zamanı ne ka güzeldi.Biz çocukken 3-4 yaş değil ama,ilkokuldaydım evimize renkli televizyon geldiğinde.Ya da inanılmaz sallıyor olabilirim.Heidi vardı,şeker kız vardı ama onların oyuncakları yoktu.Pembe panterin oyuncağı vardı,dur bak hatırladım,Heidi'nin de vardı.Ama kardeşim,her izlediğimizin oyuncağı yoktu.


Çocuklara yönelik sinema yoktu.Biz Melek sinemasına giderdik,Türk Filmi izlemeye.Şimdiki gibi,genel izleyici,en genel izleyici,yok sen bunu izleme izleyici yoktu.Orhan Gencebay'ın filmlerini izler,her çocuk gibi kola ve mısır yerdik.O zaman mısır yazardı satılırken,pop corn büyük boy küçük boy,al sana sinema biletinde şu kaa ver,pop cornun olsun demezlerdi.Düz bir poşetin içine koyarlar gayet de güzel yerdik...

Gıcık tavşanı izler,Tom'u tutar,Jerry'e gıcık olurduk.(herkes olmasa da ben olurdum ama herkes bunlar kim bilirdi) Daha büyünce He-man vardı ama oyuncağı yoktu,yoktu,yoktu kardeşiiim...

Pazar günleri çizgi film izler,sonra kovboy filmi izler,sonra klasik müzik başlayınca,herkes evdeki diğer işini yapar ama televizyonu saygıdan kapamazdık,kulağımızda kalırdı ama o müzik.7 den 77'ye nin bireyleriydik ailece,7 ve 77 olarak..Tüm Türkiye izliyor lafı,bizim dönemlerimiz için geçerlidir..Hiçbirinin oyuncağı yoktu,yoktu yoktu...

Hiç unutmam,babam sinemaya gitmekten hoşlanmazdı.Biz genelde ananem,annem,kardeşim,bazen kardeşimle yaşıt kuzenim ve ben giderdik.nasıl ikna ettiyse annem,babamı ailecek sinemaya gittik.Kemal Sunal'ın Nevra Serezli ile oynadığı Kılıbık filmini izlemeye ama yanlış filme girmişiz.Polis Akademesi 1'i izlediydik.Babam filmi,bizim için gereksiz bulup,yine de çok gülmüştü...

Herkes aynı dili konuşurdu.Şimdi ise çok kanallı televizyonlar,bir sürü çizgi karakter,bu karakterlere ait oyuncak,kıyafet,okul çantası,matara,çocuklar için animasyon filmler,bu filmlere ait hamburger çocuk menüleri,çıkartmalı kitaplar,migros kipalarda kasanın yanında oyun kartları! alma da göreyim alışveriş çılgınlığı
Bu arada çevremde mcqueen(vakvuyin o vakvuyin :P ),pepee,Caillou deyince "hıı o kim" diyen işyeri arkadaşlarım var.Ben o kadar doğal anlatıyorum,onlar kim o ne deyince öyle bir kalıyorum.Annemle bile aynı dili konuşuyoruz.Bunlar niye bilmiyor ki?

Aynı dili konuşmak için en az bir yeğene sahip olmalı karşındaki,anne baba olması şart değil.Ama ben bilmediklerinde öyle bir kalıyorum.Ya bunlar hiç mi televizyon izlemiyorlar,belgesel mi izliyorlar,her izlenmeyen evde,ben dizi izlemem,belgesel izlerim derler ya,gerçek izleyicilere değil sözüm,herkes en az bir arabesk şarkı bilir ama asla arabesk dinlemez misali...

Sonra düşünüyorum,bizim evde Berk yatınca kanal değişiyor.Oysa bizim izlediğimiz kanalları bilmiyor ki,ana baba,dayı,teyze,amca,hala ,anane/babane dede olmayan! Çocuğun olunca,algıda seçici oluyorsun,kendine yönelik değil,ona yönelik herşeyi görüyor,biliyorsun.Bin tane kahvaltı yapılacak yeri,orada kahvaltı yapılacak alan yok diye siliyorsun,çünkü oyun parkı yok.

Alışveriş merkezlerinin bebek bakım odası olmayanına şikayet dilekçesi yazıyorsun.Metroda asansör çalışmıyorsa,en son geldik Nil Hanım diye arıza ekibi müdürüyle kanka oluyorsun...

Biz haber dahil izlemiyoruz.Aman çocuğumuz etkilenmesin.İyi de ben İffet'e Müjde Ar olanına tecavüzü sinemada izlediğimde lisede değildim,sen bunu izleyemezsin bilader işareti yoktu,izledik.Manyak çıktım mı,valla var biraz ama İffet değil suçlusu...

Şimdi yanlışlıkla bir diziye denk gelsin kendi ortamımız olmayan bir yerde ,noldu adama diye soran oğluma ayrı bir hikaye yazıyorum,hehe kendime yararı olan,mesela bak annesini dinlememiş ondan düşmüş yere,bak arkadaşı oyuncağını vermemiş ondan ağlıyor gibi...

Nereden nereye geldim yine :)) Serdar Turgut'un bu yazısını pek severim:) Başka dilleri olan bizlere yazılmış:)