çarşamba...

Kendimi anlamaya çalışıyorum.Şu sıralar kitapla işim yok mesela..Çünkü beş kitabı,birinin "son "yazısını okuyup,diğerini başlayarak okuduğumdan, ara verdim.Dönemlerim vardır böyle...Öyle her diziyi izlemem,ama özellikle kaçırmadıklarım var.O gece program yapmam,o gece Berk ile Murat ilgilenmek zorundadır.Mesela geçen sene pazartesi akşamları,hay ben bu kadınla niye evlendim dedirtecek kadar  çığlık çığlığa saat kaç oldu nerdesin Ezel başlayacak,hadii diye söylenmelerime ses çıkarmazdı.Bu sene de Kuzey-Güney...Sezon başı ben de el sıkıştım, anlaştım,Murat ile.Ne yaparsan yap,Çarşamba benim.


Murat uyumludur,beni bilir,tanır.Gerçi gıcıktır,terstir,inatçıdır ama beni bildiğinden uyum gösterir.Bilir kendisine de tutkumu.Aldırış etmez,Ezel veya Kuzey'e.Ortada gösteririm hayranlığımı.Öyle dertlerimiz yok bizim.

Anlaşmalara sadıktır.Genelde ben alttan alırım çok konuda.İnatsa ben de az değilim ama Murat öyle böyle değil.Yesek de birbirimizi,haksız da olsa,asla asla asla özür dilemez.Ben gider sarılır,öperim.Berk efendi yüzünden ayrı odalarda yatsak da,küs yatamam.

Mesela,benim Fener aşkım vardır.Murat'ın da bana sözü,erkek çocukları,babalarının takımına gönül verir genelde diye,söylemeyecek tuttuğu takımı.Söz verdi.Ben de hastane çıkışını istediğim gibi,yakışan gibi,olması gereken gibi alamadım.Ama dostlar sağolsun,beni bilenler aldılar oğluma yakışan tshirtleri :)

Ha Murat'ın dostları alırsa,o bez parçalarına ne olacak bilinmekte bizim evde.Bir kere ben ölsem dokunmam.Hiç unutmam,bir gece, işyerinde acayip stresli bir günün gecesinde,Nihallerde kalırken ben,başımın ağrısı mideme vurdu ve tüm geceyi tuvalette geçirdim.Yazık,arkadaşım titriyorum diye,kolayca uzandığı battaniyeyi üstüme örtmeye kalktı,ölüyorum sandım.Hemen çekti,ben dokunamam o renklere..Valla cenazeme koysanız hortlarım!!!

Rahmetli dayım sağolsun (cümleye bak! ) onun sayesinde fanatik oldum ben.Gerçi dayım diğer takımlıydı ama babam fenerliydi ve ben babasına aşık bir kız olarak,dayısına da tutkun,dayısının ilkgözağrısı olarak gayet çekişen  taraftarlar olduk,yıllarca...

Amma uzattım:) Ulan Berk;

Hayatımdaki tüm önemli adamlar,senin dayın,benim dayım,deden,baban bana isteklerim,tutkularım ve beğenilerim konusunda saygılı,anlayışlı ve ılımlıyken
sen neden dediği dediksin be?

Ulan,bir dizim var,böhü de böhü ben annemle yatçam,

N:oğlum bak Kuzey'i izliyorum,tamam burada açayım sen kucağıma yat (resmen izin alıyorum,babamın karşında bu kadar cevabı ne olacak diye kalmadım be)

B:böhüüü sen git Kuzey'e,istemiyolum seni

içime dert oldu mu ? Hayııııır,hemen vınladım.Ama ne çare,anneeeeee

En sonunda dizimde yattı.Dizimi piç ettikten sonra,ben babamla yatacağım dedi.Yazık Murat pervane oldu,ben rahat izleyeyim diye.

Hayır benimki de nasıl bir şartlanma ise,yat işte çocuğunla,sonra dizicom dan izlersin.İyi de niye hep onun dediği ? Gerçi masum bir istek,ben annemle yatacağım. Ha bu da bizim suçumuz;ferberli bebeler de var hayatta,amaaan

Çarşamba benim gecem,işte o ka! Berk de bizimle uyuyor,o da o ka! Şu sıralar Kuzey hastasıyım,o da o ka!