Sevgili eşim, doğumgünümde bana Berk'in fotoğraflarını çekeyim diye fotoğraf makinası almıştı,yeterince ! çekmediğimiz için,ben de çekeyim diye.Fotoğraf yedeklemesi için kullandığı zımbırtı artık yetmediğinden yenisini aldı.Bebekliğinde bastırdığımız fotoğraflar (10-15 tane) dışında elimizde basılı fotoğraf yok!
Yetmiyormuş gibi,okulda neler oluyor biz de görelim bu anları diye,bu hediye makinayı Işıl'a teslim ettim,haftaiçi etkinliklerde çekiyorlar,haftasonu bize teslim ediyorlar.Asıl merakım yoga,ama henüz nedense başlamadılar.
Efendim,Latife Hanım Köşkü'nden,ailemiz olarak gurur duyduğumuz bir pozu burada paylaşmak istedim.Canım oğlum,ne kadar büyüdü,artık müzede nasıl davranılır bilmekte,antika koltuk görünce ne yapılır farkında...Sevgili Işıl da,bu anı benimle paylaşmak istemiş,
Koltuk tepesinde olan sadece bir çocuk,o da bizim çocuk...Hala,denyo dediğimde kızan teyzelerine sevgilerimle...
of silindi yazdıklarım özetle; çocuğa denyo deme dalarım!
YanıtlaSilAyrıca o okulda okurken o zavallı köşk spor salonu, derslik, depo ve hatta kantin olarak bile kullanıldı. Bunlar sadece benim 7 senelik okul yaşamımda oldu. (merdivenlerinde çok fotoğrafım vardır) demem o ki, o köşke vaktiyle biz eşek kadar çocuklar yeterince hor davrandık, minişim bevkim bir koltuğuna tırmanmış çok mu?
Yelizim,saa da denyo derim:)
YanıtlaSilKarşıyaka Latife Hanım Köşkü ???