Okuldan içeri girdiğimde,Berk heyecanla eserini gösterdi...
Her ne kadar süslü poşetin içinde ilk gördüğümde, pizza sansam da,Berk'in elleriyle yaptığı ilk pasta....
Okulda öğlenleri uyumak zorunlu değil 3 yaş grubuna,isteyen uyuyor...Berk bir uyuyor,bir uyumuyor.Dün öğlen uyumasına rağmen,akşam serildi resmen.Serviste inanılmaz güzellerdi....
Canım Kağan ise,"Nil beni kucağına al "dedi.Aldım tabi.Çok seviyorum ben Kağan'ı...Kankiler Berk ile..Artık daha uyumlular ama birbirlerini hem çok sevip hem kıskanıyorlar.Alamadım çocuğumu kucağıma,oğlum arıza çıkardı.Sonuç; Kağan Bengisu'nun omzunda,Bengisu Berk'in omuzunda uyudu.Berk sesini çıkarmadı,arada "pastamı yiyeceğim ben sana vermiceeem" dedi az önce yaşanan kıskançlık krizinden ötürü...
Sabah güzel kıyafetler hazırladım Berk'e...Bugün süslenip gitme günü...Dünya Çocuk Günü sebebiyle eğlenecekler.Şık ve güzel olacaklar.Sağolsun sabah halini fotoğraflamamış babası!!! Haha ilk kez oluyor ama olabiliyor değil mi sayın babamız:)))
Ne şeker şey ya, çocuk olmak ne güzel, böyle çocuklara sahip olmak ne güzel, maşallah, maşallah:)
YanıtlaSildünyanın en nefis pastasıdır o şimdi :)
YanıtlaSilFadiş;uyurken hepsi daha da güzel:))
YanıtlaSilNilhan,gün boyu elinde dolaştırmış,akşam da dolaba koydurmadı,kendi de tadını sevmedi sanırım,ben bir parmakladım,muhallebiyi sevmedim:)))) sanırım dahaaa çoook çalışması lazım,duygusal açıdan evet çok güzel:))))