Akşam serviste bana heyecanla anlattı;
B:anne ben çolba yediim,makalna yediiim.çukuylatalı ekmek yedim iki tanee,süt içtim iki taneee
N:aferin sana,afiyet olsun
I:bravo oğluma,kıymalı patates de yedin.Nil hanım sayılar da doğru
N:ne çorbası içtin anneciğim
B:yeşil çolba
I:hahaa gerçekten rengi yeşile yakın gibiydi,mercimek çorbası
Vay bee tamı tamına doğru anlattı gününü :) Asansörde
B:ben çok acıktım
N:yaşasın evimizde kabak var yeşil,bir de pilav yaparız.
B:anneee (küçük emrah sesiyle) ben melemek çolbası,piyav ,köyfte istiyorum.Hüç tane ama tamam mı?
Kıyamadım, hatta heyecan yaptım evde mercimek var mı? Yaşasın var.Hemen düdüklüye koydum.Pilav yaptım.Köfteyi çözdürdüm,ızgara yaptım.Yarım saati biraz geçe hazırdım.Kaç kere geldi gitti,acıktım,odu mu? dedi.Sırtımdan ter aktı yeminle.Babası içeri girdi,yemekler sofradaydı.
Yeeeemeeeeediiiiii.Melemek çolbası köytüymüş.Piyav bile iki kaşık yedi.Köfteden bir tane.
Bir daha acıyıp da,böyle yaparsam.Ye işte mis gibi,kıymalı kabak.Yiyen var,yiyemeyen var evimizde.Attım valla köfteden bir tane ağzıma.
Bugünden bana kalan sayı sayıyor hem de doğru sayıyor, rengi de doğru söyledi,hadi bakalım:)
Ah Berk ah, anneni hem telaşa sok sen hem de az ye, hepsi böyle mi acep, benimki de öyle çünkü, özenle hazırla bir gıdım yesin kerata:)
YanıtlaSilKomik çocuk ya, neyini beğenmedi ki?
YanıtlaSilGıcık işte:))))
YanıtlaSil